Kącik Terapeutyczny

WITAMY W KĄCIKU TERAPEUTYCZNYM !

Nasze przedszkole dokłada wszelkich starań by Państwa dzieci rozwijały się harmonijnie, wszechstronnie w przyjaznej i miłej atmosferze. Jednym z elementów naszej działalności jest udzielana pomoc psychologiczno – pedagogiczna, która ma na celu wspomaganie rozwoju dzieci oraz wyrównywanie ich szans edukacyjnych.

Warunkiem prawidłowej i pełnej realizacji zadań i funkcji przedszkola jest współpraca z rodzicami dziecka. Dlatego też powstał ten kącik, w którym będziemy umieszczać  ciekawe artykuły, wskazówki dotyczące rozwoju dziecka oraz różnorodne pomysły na zabawy i aktywności dla dzieci. W zakładce pojawią się także ciekawe publikacje i artykuły.

W przypadku wątpliwości dotyczących rozwoju dziecka i jego oczekiwanych umiejętności zachęcamy Państwa do konsultacji z naszymi specjalistami.

Zabawa, ruch, przygoda! – to dziecięce żywioły, których nie musimy szukać daleko. Wystarczy pobliska łąka, przewrócone drzewo czy pagórek. Magiczne chwile i wyjątkowe, sensoryczne przeżycia czekają na nas tuż za rogiem! Zapraszamy wszystkich do wspólnej, rodzinnej WAKACYJNEJ zabawy :)

Dlaczego galaretka to praktyczny materiał sensoryczny?

Zabawa galaretką jest po prostu uniwersalna! Pozwala na stymulowanie aż 5 systemów zmysłowych – dotyku (także poprzez doznania termiczne, gdyż wyciągamy ją z chłodnej lodówki), propriocepcji (czucia głębokiego), wzroku, węchu oraz smaku. Co ważne, świetnie sprawdzi się: – przy odwrażliwianiu maluchów, które nie lubią się brudzić – dla tzw. niejadków do oswajania owoców lub warzyw. Dodatkowo dzięki galaretce ćwiczymy małe rączki poprzez ugniatanie, ściskanie, mieszanie.

Integracja sensoryczna to jeden z najważniejszych procesów rozwojowych zmierzających do wprowadzenia dziecka w świat sensoryki, którą warto stymulować już od niemowlęcia. Dzięki adaptacji sensorycznej dziecko jest w stanie odpowiadać na bodźce świata zewnętrznego, które będą kluczem do poznawania świata. Głównym celem zabaw sensorycznych jest optymalne wspieranie rozwoju mózgu, czyli umiejętność posługiwania się zmysłami, które w każdej chwili przekazują tysiące informacji do mózgu, gdzie są łączone i przetwarzane w celu jak najlepszego zareagowania. Innowacja została napisana z myślą o dziecku w wieku przedszkolnym , które styka się z problemami w zakresie rozwoju takimi jak przebodźcowanie i nadpobudliwość.

Najważniejszym celem zabaw sensorycznych jest jak największe wsparcie rozwoju mózgu oraz umiejętności posługiwania się zmysłami. Są to rozmaite zabawy edukacyjne, które umożliwiają dziecku poznawania świata za pomocą zmysłów – dotyk, wzrok, słuch, węch, smak.

Oto specjalnie dla Państwa propozycje wykorzystania zwykłych domowych rzeczy w ciekawą zabawę z dzieckiem, zachęcam do spróbowania i życzę miłej zabawy.

Masa aksamitna :

Składniki:

• odżywka do włosów
• mąka ziemniaczana
• opcjonalnie barwnik spożywczy

Sztuczny śnieg:

1. Składniki:

• pianka do golenia
• soda oczyszczona
• skrobia ziemniaczana

Pachnąca plastelina

Składniki:

• żel do kąpieli
• mąka ziemniaczana

Marchewkowa ciastolina

Składniki:

• ugotowana marchewka
• mąka/skrobia ziemniaczaną 0,5 -1 kg
• opcjonalnie zapach do ciasta np.
• pomarańczowy lub cynamon

Jadalne farby jogurtowe:

Składniki:

• jogurt naturalny np. grecki
• barwniki spożywcze w proszku lub żelu

Polecam każdemu i życzę miłej wspólnej zabawy :)

Porozmawiajmy sobie o emocjach…    

Emocje towarzyszą wszystkim przez całe życie, niezależnie od tego czy chodzi o osobę dorosłą czy o przedszkolaka. Znacząco wpływają na nasze decyzje, działania czy zainteresowania.

Jednak rozwój emocjonalny wymaga czasu, wiedzy i cierpliwości ze strony rodziców, a także nauczycieli. Wszystkie dzieci do 8/ 9 roku życia kierują się nie normami, nie zasadami, lecz emocjami. Chcą robić to, co sprawia im przyjemność. Unikają sytuacji i działań, które kojarzą się im z uczuciami takimi jak ból, wstyd, wyśmiewanie.

Emocje pozytywne motywują do działania, negatywne – dezorganizują je. Warto wiedzieć, że zachowania oceniane przez nas jako negatywne, dla dziecka są zazwyczaj reakcjami obronnymi. Emocje dziecięce są silne, krótkotrwałe i zmienne. Dzieci przechodzą ze śmiechu w płacz, a z płaczu w śmiech. Nie są w stanie kontrolować ekspresji emocji.

Ważną sprawą jest pomoc dzieciom w wieku przedszkolnym w rozumieniu sytuacji wywołujących emocje zarówno pozytywne jak i negatywne, uświadamianiu i rozróżnianiu ich, rozmawianiu o emocjach i szukaniu sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami.

Do emocji, które są najczęściej widoczne u dzieci w wieku przedszkolnym należą: złość i radość. Złość rodzi się wtedy, gdy ktoś lub coś staje nam na drodze do osiągnięcia celu i jeżeli zaistnieje jakaś przeszkoda utrudniająca działanie, np. rówieśnik wyrwie zabawkę, zburzy budowlę, nie udaje się rysunek itp. Występuje wtedy tak duże pobudzenie nerwowe i napięcie psychiczne, że należy je rozładować, ale nie przez bicie, uderzenie, rzucanie, trzaskanie drzwiami.

Warto wskazać dziecku takie sposoby radzenia sobie ze złością, aby pod jej wpływem nie skrzywdził innych

A oto kilka propozycji:

• uderzanie pięściami w poduszkę;
• darcie gazety, robienie z niej kul, kopanie ich;
• zabawa piłką, zabawy i gry sportowe na powietrzu;
• taniec;
• słuchanie muzyki;
• zabawa w silnego i słabego – ćwiczenia relaksacyjne wzorowane na technice Jacobsona;
• wdechy i wydechy;
• liczenie;
• „balony złości” - nadmuchanie dwóch balonów (balon to człowiek, a powietrze w nim to złość), uciskanie jednego balonu tak, żeby pękł, powolne wypuszczanie powietrza z drugiego balonu – ocena, który sposób był bezpieczny;

• zaciskanie pięści, aby zgromadziło się w nich całe napięcie, a następnie mocne strzepywanie ich;

Zanim jednak dziecko „rozkręci” się w swojej złości można podjąć następujące działania:

• „pochylać się” nad dzieckiem, spróbować zrozumieć co przeżywa i czego potrzebuje;
• okazać mu zrozumienie: widzę, że jesteś zdenerwowany, że coś cię martwi...
• dać możliwość ograniczonego wyboru: zostajesz tu z dziećmi, czy wolisz chwilę pobyć sam, posłuchać muzyki, rysować, pobiegać, żeby się odprężyć?
• dać dziecku angażujące zadanie: np. „Czy możesz mi pomóc w...”;
• czasami pomaga rozładowanie napięcia poprzez poczucie humoru: widzę, że jesteś jak bomba – lepiej nie dotykać, bo wybuchnie. Powiedz jak można cię rozbroić?;
• przejąć inicjatywę (jeśli widać, że dziecko nie kontroluje swojego stanu) i podjąć działanie zapobiegające np. ochronienie przed nadmierną stymulacją (cichy kącik).